Cmentarz żydowski na Gdańskim Chełmie
jest jednym z najstarszych w Europie. Został założony w połowie
XVI wieku, w źródłach pisanych pierwsza wzmianka pojawia się z
1694 roku. Cmentarz nie ucierpiał podczas II Wojny Światowej.
Został zamknięty w roku 1956. W latach 60. i 70. został zniszczony
przez wandali, do tego stopnia, że wykopywano zwłoki w poszukiwaniu
złota. W roku 1984 został wpisany do rejestru zabytków.
Nekropolia znajduje się w paśmie
wzgórz morenowych, zajmuje obszar 2,3 ha. Cmentarz nie był tylko
miejscem pochówku, ale pełnił również funkcję parku. Kirkut
składał się z dwóch tarasów: górnego i dolnego, znajdowały się
tam również aleje oraz stawy rybne. Dolny taras bardziej ucierpiał
aniżeli górny, który to w latach 2006-2008 został uporządkowany.
Stele, czyli macewy skierowane są na wschód, wiąże się to z
symboliką Światła. Ze wzgórza rozpościera się widok na Zatokę
Gdańską i odbijające się w morzu wschodzące słońce. Zachowało
się około 240 nagrobków, z czego najstarszy pochodzi z 1841 roku.
Macewy na gdańskim Chełmie nie posiadają bogatej ornamentyki.
Przeważnie można na nich spotkać motywy roślinne i inskrypcje w
języku hebrajskim oraz niemieckim. Na dolnym tarasie znajduje się
ohel wybudowany w stylu neonomańskim. Grobowiec jest niestety bardzo
zniszczony.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz