Początek Stoczni Cesarskiej w Gdańsku
sięga roku 1844, kiedy rząd Królestwa Prus wykupił ziemię po obu
brzegach Martwej Wisły. Była jedną z pierwszych nowoczesnych
stoczni produkujących okręty wojenne. Przed rokiem 1918 była
jednym z głównych ośrodków budowy podwodnych okrętów dla
niemieckiej floty. Po upadku monarchii w Niemczech i zakończeniu I
wojny światowej stocznia została przemianowana na Stocznia Gdańska.
Budowano w niej głównie małe statki takie jak holowniki oraz małe
parowce towarowe. Po czym otrzymała zamówienie na kilka większych
statków. Stocznia w Gdańsku była główną bazą remontową
polskiej floty handlowej. Podczas II wojny światowej budowano w niej
głównie U-Booty. Po II wojnie światowej została opanowana przez
wojska radzieckie. Stocznia częściowo ucierpiała podczas działań
wojennych. Po wojnie została przekazana władzom polskim, po czym od
lipca 1945 wznowiono w niej prace.
Jakiś czas temu tereny Stoczni
Cesarskiej zostały udostępnione dla zwiedzających. Spacerując
pomiędzy starymi ceglanymi budynkami możemy przenieść się w inną
rzeczywistość. Zaczynając spacer przy ECS najpierw miniemy budynek
dyrekcji, salę BHP, kiosk z artykułami prosto z PRL-u. Warto wejść
do Kuźni, w której wnętrzu można zobaczyć XIX wieczny młot
kuźniczy. Służył do wykuwania prezyzyjnych elementów. Urządzenie
działało jeszcze do 2015 roku. Kierując się dalej na wschód
dojdziemy do basenów dokowych. Warto zwrócić uwagę na rzeźby
wykonane z metalowych części przedstawiających ludzkie postacie
wychodzące z wody. Jest to cykl prac Czesława Podleśnego pt.
"Rozbitkowie" / "Pakerzy". Ostatnim budynkiem
położonym na terenie Stoczni jest Mleczny Piotr, w którym swoją siedzibę znaleźli artyści.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz